Tuinverhalen

Tuindagboek van een natuur tuinierster

Je bent hier: Home / Verhalen uit mijn tuin

Verhalen uit mijn tuin

Lavatera

De Lavatera of struikmalva levert de hele zomer door een lawine aan prachtige roze bloemetjes. Ik heb ooit een stek gekregen van mijn tante. Die kwam nog van hun campingplaats op de kop van Texel, vlakbij de onvergetelijke Slufter. Elke keer als ik naar mijn mooie Lavatera kijk, denk ik dus aan tante en aan Texel, waar mijn hele familie geweldig leuke vakanties heeft gehad en waar we allemaal fijne herinneringen aan koesteren.🥰 

Duizendblad

De eerste jaren dat Duizendblad, of Achillea millefolium, in mijn tuin in Lelystad verscheen, had ik er gemengde gevoelens bij. De warrig groeiende, bijna 50 cm  lange stelen met een berg fijn geveerde blaadjes, veroverde met haar ondergronds wortelstokken binnen de kortste keren hele stukken tuin en dook overal op waar ik hele andere plantjes in gedachten had. Inmiddels heb ik natuurlijk allang vrede gesloten met deze prachtige wilde plant. De witte variant zie je veel in bermen en braakliggende terreinen. Het zijn dus makkelijke planten met weinig eisen: beetje zon, arme grond, af en toe een slokje water; dan komt je een heel eind ermee. De brede bloemschermen van gecultiveerde versies kleuren vaak prachtig roze en rood of iets ertussenin. De naam Achillea is afgeleid van Achilles, die duizendblad met zijn legers meenam voor de behandeling van krijgswonden. Geen idee wat hij ermee deed. Mogelijk smeerde hij het op zijn hielen, maar dat was geen succes, zoals we weten… 

Stokroos

Deze prachtige stokroos met haar papierdunne, handgrote, fragiele bloemen zal wel op een uitzonderlijk goed stukje tuin staan, zul je misschien denken. Maar niets is minder waar! De enige plek waar ze het echt goed doet, is in het allerarmetierigste stukje gemeentegrond onder zo’n meidoornachtige parkeerplaatsboom. Niet te snappen gewoon. Maar ze is evengoed een […]

Inez en de ananas

Nog niet zo lang geleden was er eens een vrouwtje in Purmerend dat dolgraag komkommers wilde kweken in haar tuintje. Het vrouwtje heette Inez en het komkommerkweken wilde maar niet lukken. Hoe ze de jonge plantjes ook pemperde en vertroetelde, het lukte maar niet om er een fatsoenlijke komkommer aan te krijgen.  Af en toe […]

Prikneus

Ach ja het prikneusje… een gekke naam voor een snoezig en oersterk plantje. Als je wilt weten hoe ‘prikneus’ aan haar vreemde Nederlandse naam komt, dan moet je de bloem tegen je neus houden, als je er aan ruikt… Ze verspreidt zich al jaren her en der door mijn tuin via de zaadjes in haar […]

Daglelie

In de serie eendagsbloemen hebben we hier de voortreffelijke Daglelie. Ze dankt haar naam aan het feit dat elke bloem slechts één dag bloeit. In de ochtend gaat de bloem open en de volgende dag is zij verwelkt. Gelukkig geeft de plant veel bloemen zodat je van juni tot en met augustus plezier hebt van de daglelie.

Wist je dat de bloemen van de daglelie heel goed eetbaar zijn? Aan sommige foto’s te zien, hebben de kleine beestjes dat allang ontdekt 🙃. De bloemen zijn fris en knapperig en kunnen licht zoet tot ietwat pittig smaken. Het doet een beetje denken aan frisse ijsbergsla met een wat zoetige of juist pittige smaak. Je kunt ze ook vullen met een mousse, puree of een zachte kaas. De bloemen vormen verder een prachtige versiering in salades.
De uitgebloeide bloemen kun je drogen en tot poeder vermalen. In Japan gebruiken ze dat om sauzen en soepen te binden.
De jonge scheuten kun je gekookt eten en de knollen rauw. Die schijnen nootachtig te smaken. Bewaar daar wel wat van voor vermeerdering van de plant, anders is het dag lelie in plaats van daglelie…
De plant is overigens niet verwant aan de gewone lelie. Dus ik zou lelies van de bloemist gewoon in een vaas zetten en er niet in bijten, als ik jou was.

Kaasjeskruid

Groot kaasjeskruid is zo’n plant die het eigenlijk nooit echt heel goed deed in mijn tuin in Lelystad, maar die ik toch elk jaar overvloedig zaaide. Want áls hij aanslaat, is het ook echt een lust voor het oog en bovendien: hij mag gewoon niet ontbreken in een bijvriendelijke natuurtuin! Waarschijnlijk deed hij het daar matig omdat mijn tuin gewoon te vol was en hij te weinig ruimte kreeg van de omringende plantjes. Het was echt vechten voor je plekkie daar, en mocht je sterk genoeg zijn om je kop boven de aarde te steken, dan moest je ook nog oppassen dat die er niet af werd gelebberd door de invasie aan slakken die mijn tuin ook wisten te vinden. Prima beestjes voor het betere opruimwerk van oude plantenresten hoor, maar ze vergissen zich helaas nogal eens tussen oud en jong… afijn we proberen het gewoon weer met het Kaasjeskruid op Landgoed Ollie in de Jub…

Lavendel

Niet inheems, maar o, o ,o, wat is het toch een heerlijke plant, die Lavandula angustifolia. Ik ben er dol op en de bijen, hommels en vlinders ook, dus bij mij is deze exotische dame van harte welkom. Ze heeft weinig nodig, behalve een stevige snoeibeurt op zijn tijd. Dat doe ik  volgens oud tuindersvoorschift trouw 2x per jaar. En dat helpt dus echt! Ze fleuren er echt op en staan er dan weer prachtig bij! De geur en kleur is echt overweldigend. En wat nog leuker is: het is echt de snoeptafel voor al mijn fladderende vriendjes. Een feest om naar te kijken 🥰

Pyrethrum

De fraaie, maar giftige, Pyretrhum, ook wel bekend als Perzische Margriet, is een sterke tuinplant met fel gekleurde, margrietachtige bloemen met een groot geel hart en fijngeveerd blad. Ze wordt zo’n 75-100cm hoog en is een echte zonaanbidster en is goed winterhard. Ze leeft meestal maar een paar jaar, maar ze is goed op te kweken vanuit zaad.