Ui

Ik had hem bijna weggetrokken, deze oude ui, maar hij stond er nog zo mooi bij dat ik dat toch niet over mijn hart kon verkrijgen… En kijk nu eens wat voor een fraaie finale hij in petto heeft! Is toch zeker een prachtige bloem!

De ui, ook wel tuinui of ajuin genoemd, is een bolgewas die groeit tot een hoogte van 60cm. Uien staan het liefst in diepe, voedselrijke, ietwat vochtige grond en groeien het beste in de volle zon. De ui is verwant aan de prei, bieslook en knoflook. Deze bolgewassen slaan voedsel op in een bol die de winter overleeft en daardoor kunnen ze als eerste planten in de lente boven de grond komen en bloemen vormen en zich voortplanten. Bolgewassen bevatten veel suiker, waardoor ze niet snel doodvriezen en lang zonder voedsel kunnen.

Uit geschriften van rond 3000 v.Chr. blijkt dat de ui voor het eerst in delen van Azië werd verbouwd. In deze periode kwam de ui ook voor in China en later ook in het oude India. Vanuit India is de ui naar Griekenland en Egypte gebracht. In decoraties en hiërogliefen van piramides komt de ui veelvuldig voor. De piramidebouwers kregen uien als rantsoen. Aangenomen werd dat de ui de fysieke kracht bevorderde en ziekten hielp voorkomen. Uien werden ook in graftombes gelegd voor in het volgende leven. Ze waren tegelijkertijd voedsel en medicijn tijdens de reis naar het hiernamaals. Ook zou de schil door de structuur gezien worden als een symbool van eeuwigheid.

Uien worden, afhankelijk van het type ui, gezaaid  vanaf de tweede helft van februari tot de eerste helft van april. De oogst vindt afhankelijk van het ras plaats in augustus of september. De laat geoogste uien worden meestal bewaard.

Bronnen:

• Permacultuur.org
• Wikipedia

Bijzonderheden van Ui