Vingerhoedskruid is met zijn waterval aan lipbloemige kelkjes een geweldig mooie plant. Bijen en hommels zijn er verzot op en ze verspreidt zich gemakkelijk en plezierig door de tuin. Meestal is ze roze of paarsig met rode vlekjes op haar lippen. Sommige tuinzaailingen zijn wit en die schijnen dan weer steriel te zijn. Je moet wel één dingetje over haar weten: ze is één van de giftigste planten in onze streken en kan zelfs hartproblemen geven. De boosdoener is de gifstof digitaline (of digitoxine). In de geneeskunde wordt deze stof in zeer kleine doses gebruikt in geneesmiddelen voor hart- en vaatziekten. Geen kruidje om eens fijn mee te gaan experimenteren…. Verder schijnt ze onwijs smerig te smaken, dus de kans dat je zo’n bloemetje doorslikt, is heel erg klein 😉
medicinaal
Kaasjeskruid
Groot kaasjeskruid is zo’n plant die het eigenlijk nooit echt heel goed deed in mijn tuin in Lelystad, maar die ik toch elk jaar overvloedig zaaide. Want áls hij aanslaat, is het ook echt een lust voor het oog en bovendien: hij mag gewoon niet ontbreken in een bijvriendelijke natuurtuin! Waarschijnlijk deed hij het daar matig omdat mijn tuin gewoon te vol was en hij te weinig ruimte kreeg van de omringende plantjes. Het was echt vechten voor je plekkie daar, en mocht je sterk genoeg zijn om je kop boven de aarde te steken, dan moest je ook nog oppassen dat die er niet af werd gelebberd door de invasie aan slakken die mijn tuin ook wisten te vinden. Prima beestjes voor het betere opruimwerk van oude plantenresten hoor, maar ze vergissen zich helaas nogal eens tussen oud en jong… afijn we proberen het gewoon weer met het Kaasjeskruid op Landgoed Ollie in de Jub…
Olijf
Het onbeduidende speldenknopje op de foto boven, is misschien wel het bijzonderste bloemetje van mijn tuin. Het is namelijk olijvenbloesem. Ja serieus, mijn olijfboom staat voor de allereerste keer in bloei! Jaren geleden heb ik hem gekregen van mijn toenmalige lieve Manpower-collega’s. Hij heeft in allerlei verschillende potten en bakken gestaan, op zo’n beetje elk […]
Lavatera
De Lavatera of struikmalva levert de hele zomer door een lawine aan prachtige roze bloemetjes. Ik heb ooit een stek gekregen van mijn tante. Die kwam nog van hun campingplaats op de kop van Texel, vlakbij de onvergetelijke Slufter. Elke keer als ik naar mijn mooie Lavatera kijk, denk ik dus aan tante en aan Texel, waar mijn hele familie geweldig leuke vakanties heeft gehad en waar we allemaal fijne herinneringen aan koesteren.🥰
Duizendblad
De eerste jaren dat Duizendblad, of Achillea millefolium, in mijn tuin in Lelystad verscheen, had ik er gemengde gevoelens bij. De warrig groeiende, bijna 50 cm lange stelen met een berg fijn geveerde blaadjes, veroverde met haar ondergronds wortelstokken binnen de kortste keren hele stukken tuin en dook overal op waar ik hele andere plantjes in gedachten had. Inmiddels heb ik natuurlijk allang vrede gesloten met deze prachtige wilde plant. De witte variant zie je veel in bermen en braakliggende terreinen. Het zijn dus makkelijke planten met weinig eisen: beetje zon, arme grond, af en toe een slokje water; dan komt je een heel eind ermee. De brede bloemschermen van gecultiveerde versies kleuren vaak prachtig roze en rood of iets ertussenin. De naam Achillea is afgeleid van Achilles, die duizendblad met zijn legers meenam voor de behandeling van krijgswonden. Geen idee wat hij ermee deed. Mogelijk smeerde hij het op zijn hielen, maar dat was geen succes, zoals we weten…
Stokroos
Deze prachtige stokroos met haar papierdunne, handgrote, fragiele bloemen zal wel op een uitzonderlijk goed stukje tuin staan, zul je misschien denken. Maar niets is minder waar! De enige plek waar ze het echt goed doet, is in het allerarmetierigste stukje gemeentegrond onder zo’n meidoornachtige parkeerplaatsboom. Niet te snappen gewoon. Maar ze is evengoed een […]