De aalbes of rode bes komt van nature ook in Nederland in bosranden voor. De struik kan kan 1.5 meter hoog worden. De rode bes staat graag in de volle zon maar groeit ook prima in de halfschaduw. Ze hebben een voorkeur voor ietwat vochtige grond.
De bessen bloeien met kleine, onopvallende witte bloempjes aan een lange groene tros. De bloemen bevatten zowel de mannelijke als vrouwelijke delen en zijn zelfbestuivend. De plant wordt door hommels, bijen en andere insecten bestoven. De plant wordt door vogels verspreidt.
De bessen zijn zuur en goed te eten. Soms is bescherming tegen vogels nodig. De bessen zijn rauw te eten, eventueel met wat honing, of te verwerken tot jam, gelei of sap. Van de jonge bladeren is thee te zetten.
Een bekende variëteit is de Jonkheer van Tets. Naast de rode bes is er tegenwoordig ook variant met een doorzichtige witte bes beschikbaar.
| Meer informatie: | Wikipedia Permacultuur NL |
| O.a. verkrijgbaar bij: |
Bijzonderheden van Rode bes
| Latijn: | Ribes rubrum | Familie: | Ribesfamilie (Grossulariaceae) |
| Type: | HP | Standplaats: | Zon en Halfschaduw |
| Plantenlaag: | Struiken | Soort begroeiing: | fruit |
| Bodem/bemesting: | iets vochtige grond | ||
| Bloeikleur: | Wit | Bladkleur: | Groen |
| Hoogte: | 150 cm | ||
| Bloeiperiode: | apr | Wintergroen: | nee |
| Bijzonderheden: | Ook witte variëteit | ||
| Vermeerderen door: | Planten en Stekken | ||
| Moestuin gewastype: | Fruit | Oogsten vanaf: | juni en juli |