Dit jaar heb ik aan den lijve ervaren dat wilde bramenstruiken zowel een last als een lust kunnen zijn in je tuin. In de bloementuin is het echt een crime: hoe veel ik ook wegsteek, binnen de kortste keren duiken die vervelende priktakken weer overal en nergens op. De aanhouder schijnt te winnen, naar het verluidt, maar daar moet je kennelijk wel een hele lange adem voor hebben…
Aan de andere kant was ik dit jaar superblij met de woekerende braamstruiken op ons ‘ruige stukje’, dat is het stuk grond helemaal achter op het land waar we de restanten van onze sloop en graafwerkzaamheden zichzelf omtoveren in heuse ‘dutch mountains’. Binnen de kortste keren groeide op dat stuk niemandsland allerlei in- en uitheemse planten, wilde bloemen, ontelbare grassoorten, zuring, brandnetels, afgedankte laurierkersen en ander overtolligs uit mijn tuin. En dus ook een wilde braam. Dat werd al snel een heuvel vol ongecontroleerde priktakken waar nauwelijks tegenop te snoeien viel en waar weinig aan te beleven leek.
Bramenfeest 2025
Tot afgelopen zomer: ineens hing die hele wirwarrige, woekerende takkenbos tjokvol mooie dikke bramen. Jongens, wat een feest! Om te beginnen een feest van herinneringen aan hoe wij vroeger in de Slufter op Texel met de hele familie bramen plukten tot onze vingers er paars van zagen. Daarnaast is het plukken zelf echt een feestje. Weliswaar een stekelig feestje, maar het is echt zo fijn om ’s morgens met je emmertje door je eigen bramenstruiken te worstelen en ervan te mogen plukken (en snoepen) zoveel als je wilt! En dan heb je vervolgens het feest van het verwerken van al die heerlijke zoetzure zomersnoepjes tot allerlei lekkernijen die je wat langer kunt bewaren. En tenslotte natuurlijk het feest van het nuttigen en uitdelen van al dat zelfgemaakte lekkers.
Lekkers met bramen
Behalve mijn bekende Bramensorbet , 16 potten overheerlijke bramenjam (250 gr. halfvolle geleisuiker per pond bramen plus nog wat frambozen, bessen en aardbeien uit de tuin) had ik ook genoeg voor wat bijzondere drankjes. De recepten staan hieronder.
Bramensap
Bramensap maakte ik van bramen die ik had ingevroren omdat die beter hun sap afgeven. Je kookt de bramen in een bodempje water (tegen het aanbranden), plet ze met de staafmixer en zeeft de bramenprut dan 2 x door een zeef met neteldoek. Je kunt het sap invriezen om het langer te bewaren, of er water of honing aan toevoegen zodat het meer een siroop wordt en deze in gesteriliseerde potten of flessen bewaren. Lekker met bruiswater, munt en limoen.
Bramen mocktail
Voor 2 royale cocktailglazen pureer je
- een flinke hand bramen per glas,
- een lepeltje honing (of ander zoetstof zoals agavesiroop of suiker),
- een paar blaadjes munt ,
- een klein stukje rode peper zonder pitjes,
- een eetlepel water.
Druk de puree door een zeef en vang de siroop op. Verdeel over de glazen, voeg een paar verse bramen toe en wat limoensap. Vul elk glas tot de helft aan met gemalen ijs en dan verder aanvullen met bruisend water. Takje munt en een rietje erin en voila: een heerlijke alcoholvrije bramencocktail met echt een beetje pit! Wil je toch perse alcohol? Voeg er dan een scheut sterke drank aan toe (bijvoorbeeld wodka of rum)
Je kunt de siroop trouwens ook bewaren in de vriezer. Zo heb je altijd de basis voor wat speciaals in huis voor gasten die geen alcohol drinken.
Bramenlikeur
Toch wel het hoogtepunt van mijn culinaire beproevingen met de braam was toch wel het maken van m’n eigen bramenlikeur. Je schijnt er jenever, wodka of brandewijn voor te kunnen gebruiken, maar op advies van onze makker en ervaringsdeskundige Edt gebruikte ik zo puur mogelijke alcohol met een promillage van maar liefst 96%. Die kun je hier in Nederland niet kopen, maar in Italië vind je die gewoon in de supermarkt en gelukkig was ik vorig jaar zo wijs geweest om toch maar een fles mee te nemen.
Dat hoge alcoholpercentage heb je nodig als je er een echte likeur van wilt maken, want die moet een percentage van minimaal 40 % hebben en doordat je de alcohol mengt met suikerstroop en het sap van het fruit, verdunt het dus behoorlijk.
Je moet er wat geduld voor hebben maar het resultaat is verbluffend lekker! Een fluwelige, zoete likeur met een aangenaam zuurtje en een licht winters tintje (door de kaneel denk ik). Alsof er een engeltje over je tong piest… Iedereen die het proefte vond het zo lekker, dat hij helaas alweer op is…
het recept voor mijn bramenlikeur luidt als volgt:
- Pond bramen (of ander fruit)
- 1/2 liter alcohol
- 650 ml water
- 600 gr. suiker
- kruiden naar smaak, bijvoorbeeld een stukje pijpkaneel, steranijs en/of kruidnagel; ik koos voor pijpkaneel.
Bereiding
Gebruik alleen mooie rijpe bramen en was die grondig voor gebruik.
Doe de uitgelekte bramen met de alcohol en het stukje kaneel in een brandschone afgesloten pot en laat minimaal 3 weken staan op een koele, donkere plek.
Schud de pot elke dag even voorzichtig.
Na zo’n 3 weken filter je de siroop door een zeef met neteldoek en meng je hem met een suikerstroop.
De suikerstroop maak je door 600 gram suiker op te lossen in 650 ml water.
Op naar de volgende
Volgens Edt zit je met de basis van dit likeurrecept altijd goed, ongeacht de fruitsoort die je kiest. Ik heb nog een halve liter Italiaanse 96% staan, dus mijn volgende likeur zit er alweer aan te komen: Mispellikeur. Ik bedoel: je moet toch wàt doen met ruim 1,5 kilo mispels die ik vandaag van mijn ene mispelboompje verhuisd heb naar de vriezer ;). Wordt dus vervolgd…
Bramenparade
