A Rose by Emily Dickinson
A sepal, petal, and a thorn
Upon a common summer’s morn,
A flash of dew, a bee or two,
A breeze
A caper in the trees, —
And I’m a rose!
De fraaie, maar giftige, Pyretrhum, ook wel bekend als Perzische Margriet, is een sterke tuinplant met fel gekleurde, margrietachtige bloemen met een groot geel hart en fijngeveerd blad. Ze wordt zo’n 75-100cm hoog en is een echte zonaanbidster en is goed winterhard. Ze leeft meestal maar een paar jaar, maar ze is goed op te kweken vanuit zaad.
Door de gezandstraalde zwierige bloemen en linten op het glas van de tochtdeur heen zag ik haar kuiten onder de zoom van haar zwarte mantelpak opstijgen en verdwijnen in het duister van het trapgat. Ik had maar even haar gezicht gezien maar ik had het zo kunnen tekenen, want ik kende het door en door.
Uit: ‘Brandende liefde’ van Jan Wolkers
De witte klaver is een veel voorkomend plantje in graslanden, op gazons en in wegbermen in vrijwel alle gematigde streken op aarde. De stengels van de Witte klaver kruipen over de bodem en wortelen telkens opnieuw op de knopen. Met die kruipende stengels en dicht bladerdek nestelt hij zich vrolijk en onverstoorbaar middenin je gazon en het kan daar grote oppervlakten bezetten. Reden voor velen om direct de grasmaaier er overheen te jagen ‘om erger’ te voorkomen.
De rietorchis is een Europese orchidee die vooral voorkomt in vochtige biotopen. Ik heb maar een klein vijvertje en als het droog is, wil het waterpeil nog wel eens flink dalen. Aan de ene kant door verdamping, maar ook doordat alle plantjes langs de rand (en de vogels en de buurtkatten) eruit slobberen. Tja en dat arme orchideetje komt dan droog te staan en daar kan hij nu eenmaal niet goed tegen. Gelukkig had ik de stek van tante verdeeld over verschillende plekken in de vijverrand, de een wat dieper dan de andere en dit schatje heeft dus kennelijk natte voeten weten te houden en bloeit weer prachtig.
Van deze mooie grote Leeuwenbek met prachtige tweelippige bloemen die als een soort puntmutsen met ruches op de sterke steel staan, gaat mijn hart sneller klopper. Ik had ik hem dan ook al heel wat jaartjes in de tuin. Zowel gele, als witte en roze variaties en mooie combinaties daarvan. Het is een zacht geurende makkelijke tuinplant die heel veel bijen en hommels aantrekt. Hij bloeit ook lekker lang door, van juni tot oktober. Ook als snijbloem in boeketten en in potten en bloembakken doet de Leeuwenbek het prima. Ik zal hem ook weer eens zaaien op landgoed Ollie… Hopelijk doet hij het hier ook zo fijn.
Bloemetje van de dag: ach wat is ze mooi, de brede lathyrus. Met haar waterval aan knalroze bloemtrosjes die elk jaar van mei tot augustus ontspringen aan een wirwar van grijsgroene klimstengels. Ze groeit elk jaar uitbundig langs de stam van mijn zelf geplante krulwilg – ooit een paastak van de Appie, en tegenwoordig paastak-leverancier voor de hele buurt -, maar kruipt ook net zo makkelijk over de grond. Het is een mooie vaste en sterke lathyrus, die weinig anders nodig heeft dan een klein beetje steun. Het enige jammere is dat ze geen geur heeft, zoals haar eenjarige zusje de siererwt, pronkerwt ofwel lathyrus odoratus. Die zaai ik dan meestal maar apart. Dit jaar helaas vergeten. Volgend jaar maar weer. 😁
In tegenstelling tot wat de naam suggerereert, is de vrucht van de wateraardbei niet eetbaar, of op zijn minst niet bepaald lekker. De plant is te vinden aan de waterkant in het water, maar ook in de begroeiing op de kant. Tijdens de bloei is de Wateraardbei gemakkelijk te herkennen aan de zwart-rood-paarse bloemen van zo’n 3 cm in doorsnee.
Vingerhoedskruid is met zijn waterval aan lipbloemige kelkjes een geweldig mooie plant. Bijen en hommels zijn er verzot op en ze verspreidt zich gemakkelijk en plezierig door de tuin. Meestal is ze roze of paarsig met rode vlekjes op haar lippen. Sommige tuinzaailingen zijn wit en die schijnen dan weer steriel te zijn. Je moet wel één dingetje over haar weten: ze is één van de giftigste planten in onze streken en kan zelfs hartproblemen geven. De boosdoener is de gifstof digitaline (of digitoxine). In de geneeskunde wordt deze stof in zeer kleine doses gebruikt in geneesmiddelen voor hart- en vaatziekten. Geen kruidje om eens fijn mee te gaan experimenteren…. Verder schijnt ze onwijs smerig te smaken, dus de kans dat je zo’n bloemetje doorslikt, is heel erg klein 😉
Kruipend zenegroen is een groenblijvende, vaste bodembedekker. Houdt van een vrij vochtig, licht beschaduwd plekje, bijvoorbeeld onder een boom of struik.Of langs de vijver, maar bij mij vooral in het gras. Dat lijkt wel de favoriete plek van veel van mijn geliefde rakkertjes, vandaar dat ik zo weinig maai…;-)