Sint-janskruid is in alle Europese culturen een belangrijke plant, er zijn vele legenden aan de plant verbonden; in een aantal gevallen was het zelfs een cultusplant. Het kruid is genoemd naar Sint-Jan, omdat het hoogtepunt van de bloei op de feestdag van Sint-Jan valt (24 juni); ook is St. Jan de heilige van het Licht, zijn feest valt in de periode van het oude Midzomerfeest, waaraan de Sint-Jansvuren nog herinneren. De rode olie die de plant bevat heeft tot veel legendevorming geleid: bij de oude Germanen zou het het bloed zijn geweest van Baldr, de Germaanse god van de Natuur, de Zomer en het Licht, maar ook het bloed van oppergod Wodan nadat hij door een everzwijn was verwond. Aan het kruid werden allerlei magische krachten toegedicht, bijvoorbeeld bond men het op daken om te beschermen tegen onweer. Ook waren er vruchtbaarheidsrituelen verbonden aan het kruid, bijvoorbeeld: een vrouw die graag kinderen wilde, moest op Midzomernacht naakt het kruid plukken. De bijnaam “jaag den duvel” geeft aan dat sint-janskruid volgens overleveringen vroeger ook wel als afweerkruid werd gebruikt om zich te beschermen tegen hekserij, magie of andere mogelijke gevaren.
Geoogst wordt hij ook nu nog steeds vanwege zijn medicinale eigenschappen. In de oudheid werd sint-janskruid al gebruikt bij brandwonden en andere wonden. Hippocrates en Paracelsus hebben dit gebruik beschreven. Bij een juiste dosering hebben de oliën uit de plant een steriliserende en kalmerende werking. Het is bewezen dat de plant helpt bij milde tot matige depressieve klachten. Een studie uitgevoerd bij mensen met een zware depressie liet geen effect zien van sint-janskruid. Bij matige tot zware depressies is er wel bewijs voor de werkzaamheid. Diverse kleinere studies wijzen erop dat sint-janskruid bij de behandeling van lichte tot matige depressie effectiever is dan een placebo en net zo effectief als tricyclische antidepressiva.
Wanneer je de bloemknoppen van Sint-Janskruid tussen je vingers fijnwrijft ontstaat er een bloedrode druppel. Het is een etherische olie, die in vroeger tijden gebruikt werd om te mengen met olijfolie. Deze St. Jansolie werd nog tot omstreeks 1850 gemaakt en als een wondheelmiddel verkocht.
MAAR… een waarschuwing is op zijn plaats: Sint-janskruid kan de werking van geneesmiddelen nadelig beïnvloeden. Pas serieus op met dit kruid in combinatie met andere medicijnen of de pil, want dat kan serieus vervelende gevolgen hebben! Gewoon naar kijken en lekker laten staan dus maar 😉🥰
Bijzonderheden van Sint-janskruid
Latijn: | Hypericum perforatum | ||
Familie: | Hertshooifamilie (Hypericaceae) | ||
Type: | HP | ||
Standplaats: | Zon en Halfschaduw | ||
Plantenlaag: | Kruidlaag | ||
Soort begroeiing: | inheems, vlinderplant, bijenplant, sierpkant, droogboeket, meerjarig | ||
Bodem/bemesting: | voedselrijke, goed doorlatende, licht vochtige grond | ||
Bloeikleur: | Geel | ||
Bladkleur: | Groen | ||
Hoogte: | 20-80 cm | ||
Bloeiperiode: | jun en jul | ||
Wintergroen: | nee | ||
Vermeerderen door: | Zaaien en Planten | ||
Oogsten vanaf: | juni en juli |