Heemst

Heemst is een oud kruid waar geneeskrachtige eigenschappen aan worden toegeschreven. De plant stamt oorspronkelijk uit Afrika en  is door de mens over de hele wereld verspreid naar gebieden waar grondsoort, vochtigheid en klimaat gunstig zijn. Heemst is in Nederland vrij zeldzaam en staat hier op de Rode lijst van planten. Heemst staat het liefst in de volle zon en houdt van een vochtige, voedselrijke grond en komt vooral voor in gebieden met brak water in rietmoerassen, in slootkanten en verruigde gebieden, waaronder het IJsselmeer.

De plant wordt 90–200 cm hoog en is fluweelachtig behaard.  De bladeren zijn groot, handlobbig en getand. Heemst bloeit met wit/roze/lila bloemen. De bloemen zijn hermafraudiet, ze bevatten zowel de mannelijke als de vrouwelijke delen en worden bestoven door insecten zoals hommels en bijen.

Heemst was vroeger in gebruik als voedsel- en vezelplant. Van de bloemen kun je lekkere thee te zetten. De bladeren zijn zowel rauw als gekookt te eten. Ze worden onder meer gebruikt om soepen te verstevigen omdat ze een beetje slijmerig zijn en zo een bindende werking hebben. De wortel kan rauw en gekookt worden gegeten. Het zetmeel met eiwitachtige stoffen dat wordt gevonden in de wortel, werd vroeger gebruikt tijdens het bereiden van het snoepgoed marshmallows en spekken. Uit de bastvezels werd touw en papier gemaakt. Hier en daar wordt de plant nog steeds verbouwd voor de geneeskrachtig eigenschappen. Ze hebben een hoog slijmgehalte en een verzachtende werking op de luchtwegen. Het wordt bijvoorbeeld gebruikt in gorgeldrank voor keel- en mondinfecties en in hoestsiroop. De plant heeft ook een hoog gomgehalte en dat wordt gebruikt om maagontstekingen te verlichten. Kinderen, waarvan de tanden doorkomen, kunnen op een takje heemst kauwen.

Bronnen:

• Wikipedia
• Permacultuur plantendatabase

Bijzonderheden van Heemst